Jesteś tutaj

Zasiłek - praca za granicą

Każda osoba bezrobotna z prawem do zasiłku zamieszkująca w jednym z państw członkowskich, ma prawo szukać pracy w innym państwie członkowskim i w tym państwie przysługuje jej prawo do kontynuacji wypłaty zasiłku maksymalnie do 3 miesięcy - wypłacanego w przeliczeniu na walutę kraju poszukiwania pracy. Taka osoba nie straci prawa do zasiłku spełniając określone warunki: musi być uprawniona do świadczeń z tytułu bezrobocia, musi być zarejestrowana w urzędzie pracy przez minimum 4 tygodnie, przed wyjazdem w poszukiwaniu pracy musi złożyć w wojewódzkim urzędzie pracy odpowiedni wniosek w celu pobrania formularza E 303 potwierdzającego transfer zasiłku, musi poddać się procedurze kontrolnej w państwie członkowskim w którym poszukuje pracę. Po powrocie do kraju w ustalonym terminie, takiej osobie przysługiwać będzie prawo do kontynuacji zasiłku, o ile nie wykorzystała już całego okresu zasiłkowego łącznie z okresem pobierania zasiłku poza granicami kraju. Wyjeżdżając w poszukiwaniu pracy do krajów Unii Europejskiej osobie bezrobotnej przysługuje prawo do zasiłku tylko przez maksymalnie trzy miesiące. Żeby nie stracić prawa do zasiłku – należy powrócić do kraju przed upływem 3 miesięcy. Jeżeli osoba poszukująca pracy za granicą rozpocznie studia, założy własną firmę – straci prawo do zasiłku. W okresie poszukiwania pracy za granicą przysługuje zasiłek w wysokości ustalonej w kraju przed wyjazdem, przeliczony na walutę kraju poszukiwania pracy.  Z prawa do transferu zasiłku można skorzystać tylko jeden raz, między dwoma okresami zatrudnienia uprawniającymi do zasiłku. Oznacza to, że po przyjeździe z zagranicy należy przepracować minimum rok, nabyć prawo do nowego zasiłku i dopiero wtedy powtórnie można wyjechać za granicę z transferem zasiłku w celu poszukiwania pracy. Właściwy urząd kraju, w którym poszukuje się pracy, zażąda od osoby składającej formularz E 303 podania adresu czasowego zamieszkania - nie może to być schronisko czy pole namiotowe. Prawo unijne przewiduje możliwość sumowania okresów zatrudnienia nabytych w różnych państwach UE w celu ewentualnego ubiegania się o świadczenia z tytułu bezrobocia. Okresy zatrudnienia lub ubezpieczenia są wykazywane na formularzu E-301 który wystawia właściwa instytucja ds. bezrobocia w państwie, w którym osoba bezrobotna była wcześniej ubezpieczona.